آلوپسی چیست؟
آلوپسی به معنی ریزش سکه ای یا منطقه ای است و همچون سکه ای گرد، موی سر خالی می شود و بخش هایی از سر، ابرو، ریش، سبیل، بدن، مژه و همه جای بدن همچون کف دست خالی از مو می شود.
این بیماری در اثر عوامل مختلفی مانند عوامل هورمونی، عوارض دارویی، ابتلا به برخی از بیماری‌ها مانند بیماری‌های خودایمنی، بیماری‌های مربوط به غدد مانند بیماری‌های تیروئیدی به وجود آید.
آلوپسی با توجه به علت و شدت به انواع مختلفی تقسیم‌بندی می‌شود. اگرچه آلوپسی ممکن است در نقاط مختلفی از سطح بدن بروز کند، اما زمانی که موی سر را هدف قرار می‌دهد، ظاهری نامناسب ایجاد می‌کند که نیاز به درمان جدی دارد.
مهم ترین علائم بیماری آلوپسی
همانطور که پیش از این نیز اشاره شد، بیماری آلوپسی به صورت ریزش گروهی موی سر، بدن، ابرو، ریش و مژه‌ها نمایان می‌شود. این بیماری ممکن است بدون هیچ نشانه‌ای و در مدت چند روز یا چند هفته ظاهر شود، اما علائمی نظیر سوزش، خارش و ملتهب شدن پوست می‌تواند مقدمه‌ای برای بیماری آلوپسی در فرد باشد. شکننده شدن مو یا تغییر در ضخامت تار مو از جمله علائم دیگری است که می‌تواند نشانی از وقوع اختلال آلوپسی باشد. گاهی اوقات بیماری آلوپسی ناخن‌های فرد را نیز درگیر می‌کند و فرد دچار تغییرات ظاهری جدی در بافت و شکل ناخن می‌شود.
بیماری آلوپسی بر حسب شدت به ۴ نوع تقسیم می شود:
نوع اول آن موها به صورت تکه تکه ( منطقه ای) و در ناحیه ها محدود می ریزد.
نوع دوم آن موهای حاشیه سر( دور مو، پشت سر، پشت گوش) ریخته می شود که پیش اگهی بدی دارد و در این نوع جواب به درمان، خوب نیست.
نوع سوم از این بیماری« توتالیس» است كه امکان دارد در این نوع از بیماری، موهای ابرو، مژه و بدن حفظ شود؛
ولی در نوع چهارم بیماری( یونیور سالیس) تمامی موهای بدن ریخته می شود؛ به طوریکه حتی یک مو هم در بدن باقی نمی ماند که در درمان این بیماری، نوع چهارم، مقاومت به درمان بالایی دارد.
گفته می شود، چنانچه آغاز بیماری از زمان کودکی باشد، پیش اگهی بیماری بد است.
افرادی که از سنین پائین دچار بیماری میشوند ، معمولاً شدت بیماری شان بیش از سایرین است.
انواع آلوپسی‌های شناخته شده برحسب شدت و الگوی ریزش مو در نواحی مختلف بدن نام‌گذاری شده‌اند که عبارتند از:
بیماری آلوپسی سیکاتریسیل
آلوپسی آندروژنیک
آلوپسی یونیورسالیس
آناژن افلوویوم
آلوپسی آره آتا
آلوپسی کششی
شیوه های درمانی آلوپسی
این بیماری پيش‌گيري خاصی ندارد و چون به علل ناشناخته پیدایش می کند. مهمترین درمان سیستم ایمنی بدن است.
اساس درمان داروهای سرکوب گر، سیستم ایمنی است که بیشتر برای منطقه های موضعی از تزریق واکسن استروئید در ناحیه استفاده می شود. محلول ماینوکسیدل هم در بعضی موارد مورد استفاده قرار می گیرد.
در موردهای شدید این بیماری از داروهای سرکوبگر قدرتمند سیستم ایمنی استفاده می شود.
یکی از درمانهای جدید دارویی به نام دیفن سیپرون است که بیمار سیستم ایمنی خویش را تحریک می کند و با تحریک آن مکانیسم های ناشناخته سبب بهبود ضایعه می شوند.
کاشت مو برای بیماران آلوپسی
-یکی از سوالات افراد آلوپسی این است که آیا کاشت مو برای یک فرد آلوپسی مناسب است:
در پاسخ به این سوال باید عرض کنیم که متاسفانه افرادی که به هر نوعی از آلوپسی اعم از آلوپسی سکه ای، آلوپسی توتال و یا آلوپسی یونیورسال مبتلا باشند نمی توانند کاشت موی طبیعی انجام دهند زیرا مشکل اصلی بیماری آلوپسی سیستم ایمنی بدن می باشد و طی اختلال ایجاد شده در آن گلبول های سفید بدن بر این باورند که مو یک عنصر بیگانه می باشد و حتی موهای کاشته شده را از بین می برد علاوه بر این هیچ بخش بانک مویی در آلوپسی یونیورسال وجود ندارد که بتوان از آن برای کاشت بهره برد بنابر این کاشت مو برای بیماران آلوپسی غیر ممکن می باشد.
