بعد از رابطه جنسی  پر خطر باید چه اقداماتی انجام دهیم؟

اگر رابطه جنسی شما با فرد پرخطری بوده است (به عنوان مثال بدون استفاده از وسایل حفاظتی مانند کاندوم و یا با فردی که وضعیت سلامتی او مشخص نیست)، مهم است که نگرانی خود را جدی بگیرید و اقدامات مناسب را به‌موقع انجام دهید. در ادامه به توصیه‌هایی که باید پس از رابطه جنسی پرخطر انجام دهید، اشاره می‌کنم:

اقداماتی که باید پس از رابطه جنسی پر خطر انجام دهید

در این مرحله بایستی به پزشک مراجعه کنید و آزمایش های لازم برای تشخیص ابتلا به عفونت‌های جنسی ( آزمایشات پنل STD) را طبق صلاحدید پزشک بین 3 روز تا 3 هفته پس از رابطه جنسی پر خطر خود انجام دهید. این آزمایش‌ها می‌توانند شامل آزمایش‌های ویروس هرپس یا تبخال تناسلی، هیومن پاپیلوماویروس یا زگیل تناسلی( (HPV، آنفلوآنزای جنسی (سیفیلیس، گنوره و شانکروئید)، ایدز و هپاتیت B و C و .. باشند.

استفاده از قرص اورژانسی

در صورتی که طی رابطه جنسی مایع منی مرد وارد واژن شده باشد (حتی اگر به خاطر غیر هوشیاری یا هر دلیل دیگری به سختی به یاد می آورید که این اتفاق رخ داده است یا خیر) حتما قبل از 72 ساعت از قرص های اورژانسی ضد بارداری استفاده نمایید.

مشاوره و تست برای ایدز

اگر رابطه جنسی‌تان با فردی ناشناس و بدون محافظت انجام شده است، مشاوره از متخصص ایدز و تست ویروس ایدز می‌تواند تشخیص سریع و به‌موقع بیماری را فراهم کند. اگر نتیجه تست مثبت باشد، باید به‌سرعت با یک متخصص مراجعه کنید تا تشخیص دقیق صورت گرفته و درمان مناسب را شروع کنید.

ارتباط با پزشک

اگر طی 3 تا 10 روز نگران هرگونه نشانه و علائم ناشی از انتقال عفونت‌های جنسی مانند خارش، سوزش و یا مشاهده زائده های غیر طبیعی روی پوست ناحیه تناسلی خودهستید، حتماً با پزشک خود تماس بگیرید و مشکلات و علائم خود را مطرح کنید.

استفاده از کاندوم

اگر از وسیله‌ی حفاظتی مانند کاندوم استفاده نشده بود، مهم ترین درس از رابطه جنسی پرخطر کنونی شما این است که در آینده در روابط جنسی از کاندوم استفاده کنید. کاندوم می‌تواند به‌ میزان چشم گیری خطر انتقال عفونت‌های جنسی مانند ایدز و هپاتیت را کاهش دهد.

در چنین شرایطی کافیست نگرانی خود را جدی بگیرید و به‌موقع اقدامات لازم را انجام دهید تا همه چیز را به خوبی و تحت کنترل، مدیریت کنید.

نکاتی که باید برای پیشگیری از انتقال عفونت‌های جنسی و مراقبت از سلامت جنسی خود در نظر بگیرید

در ادامه به بررسی مهم ترین نکاتی که باید برای پیشگیری از انتقال عفونت های جنسی و مراقبت از سلامت جنسی خود در نظر بگیرید، می پردازیم.

رابطه جنسی با اطمینان

قبل از برقراری رابطه جنسی با هر فرد، مطمئن شوید که هر دو طرف رضایتمند هستند و از وجود هرگونه عفونت جنسی احتمالی که طرف مقابل به آن مبتلا است، خبر دارند. ترجیحا از طرف مقابل خود کارت سلامت بخواهید که طی یک سال یا شش ماه اخیر گرفته شده است و خودتان نیز این کارت را تهیه کنید تا حق درخواست آن را از طرف مقابل داشته باشید.

استفاده از کاندوم

 استفاده از کاندوم در هر رابطه جنسی با یک شریک ناشناس و یا بدون آزمایش برای عفونت‌های جنسی ضروری است. کاندوم می‌تواند انتقال عفونت‌ها را به حداقل برساند و محافظت از سلامت جنسی شما را تضمین کند.

آزمایش‌های منظم برای عفونت‌های جنسی

 در صورت داشتن روابط جنسی با افراد مختلف و یا بدون محافظت، تست برای عفونت‌های جنسی، به خصوص ایدز و هپاتیت، باید به‌صورت منظم و دوره‌ای انجام شود. دقت کنید که حتما حتی اگر در گذشته نیز واکسن هپاتیت را تزریق کرده اید طی یک آزمایش خون آنتی بادی خود را نسبت به ویروس هپاتیت بررسی کنید، زیرا این واکسن عموما هر ده سال نیاز به تزریق دوز یادآور دارد.

مشاوره با متخصص

اگر اطمینان ندارید که آیا شما یا شریک جنسی‌تان ممکن است به عفونت‌های جنسی مبتلا باشید، مشاوره از یک متخصص بیماری جنسی می‌تواند به شما کمک کند.

محافظت در روابط همجنس‌گرایانه

 اگر رابطه جنسی‌تان با فرد همجنسی است، نیز باید از وسایل حفاظتی مانند کاندوم استفاده کنید و آزمایش‌های منظم را انجام دهید.

آگاهی از علائم

 آگاهی از علائم عفونت‌های جنسی می‌تواند به شما کمک کند در صورت لزوم به سرعت اقدام کنید و به پزشک مراجعه کنید. پس در خصوص علائم بیماری های مختلف جنسی اطلاعات خود را تکمیل کنید تا هم در مورد خود و هم شریک جنسی تان با دیدن این علائم هوشیار باشید.

شایع‌ترین علائم بیماری‌های مقاربتی

بیماری‌های مقاربتی یا بیماری‌های منتقله جنسی به بیماری‌هایی اطلاق می‌شود که از طریق روابط جنسی با شریک‌های آلوده به آن عفونت، منتقل می‌شوند. این بیماری‌ها می‌توانند با علائم مختلفی همراه باشند. بعضی از شایع‌ترین علائم کلیه بیماری‌های مقاربتی به شرح زیر هستند:

• قرمزی و زایده در مناطق تناسلی: این علائم ممکن است شامل آفت‌ها، زخم‌ها، قرمزی و ترشحات غیرطبیعی در مناطق تناسلی باشد.
• خارش و سوزش: خارش و سوزش در مناطق تناسلی و اطراف آن نیز می‌تواند علامت بیماری‌های مقاربتی باشد.
• تغییرات در ادرار یا ترشحات: ادرار کم‌رنگ‌تر، تیره‌تر یا مخلوط با خون و ترشحات غیرعادی از مناطق تناسلی ممکن است نشانه‌های بیماری‌های مقاربتی باشند.
• تورم لنفاوی: تورم گره‌های لنفاوی در مناطق تناسلی و اطراف آن ممکن است رخ دهد.
• تب و علائم عمومی: افراد ممکن است از تب، خستگی، کاهش اشتها و علائم عمومی دیگر رنج ببرند.
• بروز زخم‌ها در دهان و لب‌ها: بعضی بیماری‌های مقاربتی ممکن است با بروز زخم‌ها در دهان و لب‌ها همراه باشند.

برای اطمینان از وضعیت سلامتی خود و جلوگیری از انتقال بیماری‌های مقاربتی، بهتر است همیشه از وسایل حفاظتی مثل کاندوم استفاده کنید و در صورت بروز هرگونه علامت مشکوک یا نگرانی، به پزشک خود مراجعه کنید. همچنین، انجام تست‌های منظم و تشخیص زودهنگام این بیماری‌ها می‌تواند به کاهش انتقال و کنترل بهتر بیماری‌های مقاربتی کمک کند.

آشنایی با مهم ترین بیماری های جنسی در روابط پر خطر

بیماری‌های جنسی یا بیماری‌های منتقله جنسی شامل مجموعه‌ای از عفونت‌ها هستند که از طریق روابط جنسی بین افراد منتقل می‌شوند. برخی از این بیماری‌ها و علائم آن‌ها به شرح زیر هستند:

• ایدز :علائم دوران فعال ویروس (Acute HIV Infection) شامل تب، خستگی، تورم لنفاوی، تغییرات پوستی و آفت‌های دهانی است. علائم بیماری ایدز شامل آسیب‌ها و عفونت‌های مختلف در بدن به دلیل کاهش سیستم ایمنی می‌شود.
• زگیل تناسلی یا HPV یکی از شایع‌ترین بیماری‌های منتقله جنسی است که از طریق تماس جنسی با شریک‌های آلوده و حتی از طریق برخورد ترشحات به صورت پوست به پوست منتقل می شود. بیش از 200 نوع HPV وجود دارد که می‌تواند به بیماری‌های مختلف منجر شود. علائم این بیماری عبارتند از زخم‌ها یا زگیل‌ها در مناطق تناسلی و گاها نیز بدون علامت می باشد و طی آزمایشات و تست مخصوص مشخص می گردد.
• آلودگی هپاتیت جنسی (به‌ویژه هپاتیت ب و هپاتیت سی): علائم هپاتیت جنسی می‌تواند شامل خستگی، تیرگی ادرار، کاهش اشتها، تب، تورم ناخن‌ها، ترشحات غیرعادی و درد در ناحیه شکمی باشد.
• سیفیلیس: علائم اولیه سیفیلیس شامل یک زخم کوچک، رنگی و بدون درد در محل ورود عفونت (معمولاً در مناطق تناسلی) است. در صورت عدم درمان، بیماری به مراحل بعدی پیشرفته‌تر خود می‌رسد و ممکن است به اندام‌ها، مغز و قلب آسیب برساند.
• کلامیدیا: کلامیدیا معمولاً بدون علائم ظاهر می‌شود، اما ممکن است با ترشحات غیرعادی، درد و سوزش در مناطق تناسلی همراه باشد.
• هرپس ژنیتال یا تبخال تناسلی: علائم هرپس ژنیتال شامل آفت‌ها یا زخم‌های دردناک، خارش و سوزش در مناطق تناسلی است.

توجه داشته باشید که برخی از این بیماری‌ها همراه با علائم نمایان‌تری بوده و برخی از آن‌ها به‌صورت بی‌علامت نیز باقی می‌مانند. در صورت بروز هرگونه علائم مشکوک، بهتر است به پزشک خود مراجعه کنید و تست‌های لازم را انجام دهید. همچنین، استفاده از وسایل حفاظتی مثل کاندوم همیشه در روابط جنسی با شریک‌های جدید توصیه می‌شود تا از انتقال بیماری‌های مقاربتی جلوگیری شود.

چه مدت زمان بعد از برقراری رابطه جنسی پر خطر برای بیماری های مقاربتی تست بدهم؟

زمان مناسب برای انجام تست‌های مقاربتی بعد از برقراری رابطه جنسی پرخطر بستگی به نوع بیماری مورد نظر دارد. در بعضی از بیماری‌ها نتایج تست به‌صورت سریع تر در دسترس هستند، در حالی که در بعضی موارد نیاز به گذشت زمان بیشتری دارد تا نتیجه قابل اعتمادی حاصل شود.

برای بیشتر بیماری‌های مقاربتی، معمولاً تست‌ها باید در زمان‌های خاصی انجام شوند:

• ویروس های هرپس (HSV-1 و HSV-2): بیشتر تست‌ها می‌توانند نتیجه دقیق‌تری بعد از 2 تا 6 هفته از برقراری رابطه جنسی نشان دهند.
• هیومن پاپیلوماویروس (HPV): تست‌های بررسی HPV معمولاً نیاز به 6 ماه تا 1 سال برای تشخیص دقیق دارند.
• هپاتیت B و C: تست‌های هپاتیت B و C می‌توانند نتیجه دقیق‌تری بعد از 3 تا 6 ماه نشان دهند.
• ایدز (HIV): تست ایدز بعد از برقراری رابطه جنسی پرخطر، در 2 هفته اولیه نتیجه ندارد و باید بعد از 4 تا 6 هفته از رابطه انجام شود تا نتیجه دقیق‌تری حاصل شود. اما برای تشخیص قطعی و مطمئن‌تر، تست ایدز باید پس از 3 ماه دوباره تکرار شود.

مهم است که برای انجام تست‌های مقاربتی به پزشک خود مراجعه کنید و به نظر او درباره زمان مناسب انجام تست‌ها و نیاز به تکرار آن‌ها گوش کنید. اگر نگرانی خاصی در مورد بیماری‌های مقاربتی دارید، هر چه سریعتر با پزشک خود مشورت کنید و تست‌های مورد نیاز را انجام دهید.

پیشنهاد ما به شما