کربوکسی تراپی

کربوکسی تراپی چیست؟

به تزریق گاز کربنیک زیر پوست کربوکسی تراپی می گویند. برای برطرف سازی مشکلات زیبایی و درمان سلولیت می توان از این روش استفاده کرد. استفاده از دی اکسید کربن در پزشکی، روش جدیدی نیست و قرن ها در درمان های پزشکی مورد استفاده قرار گرفته است. 

کربوکسی نام علمی گاز دی اکسید کربن می باشد. در کربوکسی تراپی گاز دی اکسید کربن زیر پوست تزریق می شود. به این ترتیب بدن این مورد را به عنوان کمبود اکسیژن تلقی می کند و جریان خون در این منطقه افزایش می یابد. این افزایش گردش خون سبب رسیدن مواد مغذی به این منطقه شده، ترمیم سلولی اتفاق می افتد.

در این روش در نواحی زیر پوست از سوزن های بسیار ظریف جهت تزریق استفاده می شود، در روش کربوکسی تراپی از گاز بی خطر CO2  استفاده می شود، با این روش درمانی در بافت ها اکسیژن افزایش می یابد، تحریک فیبروپلاست ها، بهبود یافتن میکرو جریان ها در بخش کلاژن می باشد .

کاربردهای کربوکسی تراپی: 

کاهش سلولیت

درمان خطوط چاقی و لاغری( استرچ مارک)

درمان اسکار آکنه و جای جوش

بالا بردن استحکام پوست

درمان آلوپسی و ریزش مو

درمان آکنه، درمان چین و چروک

درمان پلاک های پسوریازیس

درمان افتادگی پوست (بازوها،گردن ،دکلته و …)

زخم های پوستی

درمان چروک، تیرگی و پف دورچشم

کاهش موضعی چربی با یا بدون لیپوساکشن

مکمل درمان لیپو ساکشن برای صاف کردن ناهمواری های پوست

اسکارهای هایپرتروفیک و قرمز بعد از زخم

درمان چروکهای پشت دست

بالا بردن جریان خون

کربوکسی تراپی دارای تاییدیه FDA می باشد، این روش تاکنون عارضه ای نداشته است،  فقط در برخی از موارد نادر مختصری درد و سوزش وجود دارد که جای نگرانی نمی باشد زیرا  پس از مدتی برطرف می شود .

یکی از پرکاربردترین روش درمانی کربوکسی تراپی درمان خطوط ایجاد شده ناشی از حاملگی ،چاقی و لاغری می باشد .

مزایای کربوکسی تراپی :

از بین بردن رسوب های چربی بعد از لیپوساکشن در قسمت های بالای زانو

عدم آسیب به بافت های بدن یا اعصاب

از بین بردن چربی ها

کمک به بازسازی کلاژن

ضخیم شدن و صاف شدن پوست

در حال حاضر در تمامی کشور های پیشرفته برای درمان سلولیت از کربوکسی تراپی استفاده می شود.

چه کسانی کاندیدای مناسبی برای انجام این عمل نمی باشند؟

همه ی اشخاص نمی توانند از کربوکسی تراپی استفاده کنند ، برخی از موارد منع کربوکسی تراپی را در ذیل بیان می کنیم :

اشخاصی که نارسایی کلیه دارند.

اشخاصی که تحت دیالیز می باشند

بانوان باردار

افرادی که پس از جراحی خون فعال در محل زخم دارند

اشخاص  سرطانی

اشخاصی که تحت درمان شیمی درمانی اند

اشخاصی که کم خونی شدید دارند

مبتلایان به صرع

اشخاصی که صرع دارند

مبتلایان به بیماری مغزی

مبتلایان به آب سیاه (گلوکوم)